تبادل
لینک هوشمند
هرس درخت گلابی
هرس درخت گلابی:
درختان گلابی كه امروزه مورد كشت قرار می گیرند از گونه های وحشی آن حاصل شده اند. طبق نظریه محققین گونه های وحشی گلابی در مناطق معتدل اروپای غربی تا آسیای شرقی پراكنده می باشند. بر اساس شواهد تاریخی در یونان قدیم كشت این گیاه مرسوم بوده است و در اوایل قرن هفدهم فرانسویان موفق شدند ارقام جدیدی را از شمالی وجود دارد كه تعدادی از آنها در چین، ژاپن، كره و همچنین 8 تا 10 گونه آن در ایران و آسیای صغیر موجود است. در درختان گلابی عمل تكثیر و ازدیاد غلیا از طریق پیوند با استفاده از پایه های مختلف صورت می گیرد. امروزه در اروپا و آمریكا برای حصول نتیجه مناسب از بذر گلابی وحشی استفاده می شود كه بر روی آنها ارقام مرغوب گلابی پیوند می گردد. كه فقط این پایه ها دیر رس بوده ولی نسبت به سرما مقاوم می باشند و رشد این پایه ها زیاد و قوی می باشد و بیشتر از این پایه ها برای پرورش درختان گلابی پا بلند و نیمه بلند استفاده می شود. امروزه برای پرورش درختان پا كوتاه و متوسط از پایه به جهت پیوند گلابی استفاده می شود و این پایه نسبت به سرما و یخبندان شدید حساسیت دارد ولی به طور معمول زودتر بارور شده و عمرشان نیز نسبت به پایه های بذری گلابی كمتر است.
فرم های پرورش درخت گلابی:
درختان گلابی را به شكل های مختلف، گرد، پهن و همچنین پا كوتاه و پا بلند تربیت می نمایند. در بین انواع فرم ها، فرم دوكی- بادبزنی با شاخه های عمودی – بادبزنی با شاخه های افقی، جامی و تیپ های مخلف جامی پرورش می دهند. برای به دست آوردن درختان پا بلند كه ارتفاع تنه آن اكثرا بین 60/1 تا 80/1 متر می باشد از پایه های بذری گلابی استفاده می شود و برای درختان پا كوتاه از پایه به استفاده می شود.
هرس باردهی در درختان سیب و گلابی:
بعد از هرس فرم دهی درختان هرس بارآوری را بیاد انجام داد كه به علت مشابهت درخت سیب و گلابی هر دوی آنها را با هم شرح می دهیم.
شكل درخت شامل تنه اصلی، شاخه های اصلی و شاخه های فرعی می باشد. شاخه های اصلی و شاخه های فرعی دارای انشعابات كوتاهی هستند كه میوه ها روی آنها تشكیل می گردند. این شاخه ها را اصطلاحا كورسون می گویند. بنابراین میوه های روی یك چنین شاخه های ظاهر می شوند. هنر عمل هرس از این جا شروع می شود كه این گونه شاخه ها و دیگر شاخه ها را تبدیل به شاخه های مفید و بارور گرداند یعنی جوانه های گل تبدیل به میوه می شوند. انواع شاخه ها در درختان سیب و گلابی عبارتند از:
دارد یا میخچه: در درختان سیب و گلابی شاخه های خیلی كوتاهی كه منتهی به یك جوانه می گردند دیده می شود كه آنها را دارد یا میخچه می نامند. میخچه ها در حد فاصل بین جوانه های چوب و میوه قرار دارند و همین میخچه ها هستند كه بعدا به ما میوه خواهند داد. لذا توصیه می شود تا حد امكان تعداد این گونه میخچه ها را در روی درختان حفظ كرده و زیاد نمایم. طول این شاخه حودو 1 تا 3 سانتی متر است.
میخچه شاخه بسیار كوتاهی است كه در جوانی صاف و یا دارای چین و چروك هایی است و در هنگامی كه مسن می گردد به جوانه كوچك و مخروطی منتهی می شود. این اندام موقتی بوده و در شرایطی كه در مواد غذایی به اندازه كافی در اختیار داشته باشد، تبدیل به لامبورد می گردد. طول آن بین 3 تا 10 سانتی متر است.
لامبورد: لامبورد همانند میخچه است و در انتهای آن جوانه های گل و میوه تشكیل می گردند. به طور كلی لامبورد كمی بزرگتر از میخچه بوده و در غالب اوقات می تواند در روی بورس (محلی كه میوه و گل تشكیل شده است) مجددا لامبورد و میخچه تواما پدید آید.
برندی یا شاخك: برندی تقریبا شبیه به یك شاخه كوچك باریك بوده و خم شونده است. در هنگانی كه كامل و خوب رشد كرده باشد طول آن حدود 20 سانتی متر است. اگر در انتهای برندی جوانه گل داشته باشد برندی تاجدار و اگر جوانه چوب داشته باشد برندی ساده است.
نرك یا گورمان: تحت تاثیر تغذیه مناسب و زیاد پاره ای از جوانه ها رشد قوی و كاملی می یابند و قدرت رویشی كه در این شاخه ها وجود دارد اجازه نمی دهد كه میوه ها به آسانی در روی آنها تشكیل گردند.
شاخه: در طول دوران رشد و شرایط مناسب فصلی تعداد زیادی از جوانه ها فعال شده و پاره ای از آنها كه در مجاورت چوب قرار دارند تبدیل به برگ و گاهی تولید جوانه های ثانوی در روی شاخه ها می كنند. در پاییز پس از ریزش برگ ها این جوانه ها تبدیل به شاخه می گردند. معمولا این اندام ها در گلابی و سیب كاملا قوی بوده و حاصل جوانه های چوب جانبی و جوانه انتهایی فعال و بارور می باشند. جوانه های مزبور حاصل جوانه های ضمیمه بوده كه جوانه خواب می باشند. این جوانه ها همیشه در بالای نقطه فشردگی و چین و چروك دار بورن شاخه قرار دارند و برای فعال كردن این جوانه لازم است شاخه را چند میلیمتر بالاتر از محل اتصال قطع كنیم
<
نظرات شما عزیزان:
